Graag laten wij leden, betrokkenen, Soesters en iedereen aan het woord om verhalen te schrijven rondom het Gilde.
Vandaag een interview met Toon van Doorn.
Naam: Toon van Doorn
Beroep: Zelfstandig ondernemer in de bosbouw
Band met het Gilde: Koning in 2018 èn regerend koning 2025
Op zaterdag 30 augustus maakte ik tijdens het Oud-Koningenkampen een afspraak voor een interview met oud-koning Toon van Doorn, wie had kunnen bevroeden dat de volgende dag zijn koningschap werd vernieuwd.
Voor Toon was het totaal onverwacht, tot een paar beurten voor hem de vogel op scherp kwam te liggen.
Nadat hij in 2018 koning was geworden besloot hij enkele jaren niet mee te schieten, hij wilde niet direct weer koning worden, maar sinds een jaar of 3 schoot hij weer mee.
Dus toen de vogel op het punt van vallen stond, gingen de bretels af en gonsde het door zijn hoofd: “Hij moet eraf!”. Koning 2025, het was gelukt.
Toon van Doorn, getrouwd met Ank, samen hebben ze 4 kinderen, zoons Bart, Toon en Daan en dochter Rianne en 10 kleinkinderen, alle generaties zijn of raken vergroeid met het gilde. Zijn vader (ook Toon) zat ooit met onder meer Wim Schimmel, Goos Hilhorst en Wim van Asch om de tafel in café Driekus v/d Plank om het gilde nieuw leven in te blazen.
Toon begon zijn loopbaan met melkmonsteren en kwam bij de boeren in de omgeving over de vloer, waar hij veel opving en veel leerde. Zo rolde hij in de handel in kalveren, die hij in consignatie kreeg en doorverkocht. Het bemonsteren was 2 x per dag, dus hield hij op de dag tijd over en die werd besteed in de bossen. Hij zaagde en kapte haardhout.
De dienstplicht moest worden vervuld en na 2 saaie maanden opleiding in Venlo, werd hij geplaatst in Soesterberg en werd aangesteld als koerier, inclusief VW-busje. Hij scheurde het hele land door en vervoerde naast de opgedragen zaken allerlei handelswaar, ook voor de sergeant in Rhenen, hout, bieten, etc. Toon was met handelswater gedoopt in plaats van met doopwater en zo zette hij een extra bijverdienste op met zijn maatjes uit de kazerne. Toon kocht bomen van Smink vanuit de afgraving bij de Zandlaan en met elkaar zaagden ze dit kort en verkochten het haardhout door.
Na zijn diensttijd ging hij in loondienst in het grondwerk en de bosbouw.
In 1976 zette hij de stap naar zelfstandige in de bosbouw, hij kocht grond op de hoek van de Dorresteinweg en de Wieksloot en zette daar zijn huis en schuur neer. Het bedrijf floreerde en de gemeente wilde hem daar liever niet meer hebben.
Dhr. Raatjes verkocht zijn bedrijf (TBS) maar behield het perceel grond aan de overzijde, destijds lagen hier ook volkstuinen en een voetbalveld. Toon nam contact op met Raatjes en gaf aan de grond te willen kopen. De gemeente had echter een voorrangsrecht op de grond. De ingehuurde Amsterdamse makelaar kreeg van Toon te horen dat hij de grond ging kopen. Toon maakte samen met de Heidemij een plan, nodigde wethouder Visser uit voor een tochtje in de arrenslee en overhandigde zijn plan. Na enkele weken met wat blufpoker kocht Toon de grond en kon daar het bedrijf voortzetten. Op ca. zijn 53e werd duidelijk dat de 4 kinderen geen interesse hadden in overname en Toon besloot het bedrijf te verkopen.
De huidige woning aan de Birkstraat was van Wim en Rika Hofslot, een oude bekende uit de tijd van het melkmonsteren. Toon vertelde aan Wim tijdens een gildeweek, dat hij bijna zover was, dat hij de boerderij kon kopen. Het jaar erop, zelfde week, ook weer een biertje, gaf Wim aan nog niet zover te zijn dat hij ging verkopen, maar dat hij zou bellen als hij er klaar voor was.
In 2011 kwam dat belletje: “We gaan verkopen, jij mag ‘m kopen…”.
En zo begon een nieuw avontuur aan de Birkstraat, de woning werd helemaal verbouwd en de ruimte bij het huis bood nieuwe mogelijkheden. Toon begon opnieuw met de verkoop van hout, dat hij via de gemeente bemachtigde. Haardhout, maar ook planken zagen. Samen met Wim Hilhorst maakte hij van de planken onder meer tafelbladen en er werd een winkeltje geopend naast de Action, Silvijn (ook de naam van het oudste kleinzoon). Inmiddels is de winkel gesloten, maar de verkoop vindt nog plaats, Toon verkoopt zijn meubels op paardenevenementen en beurzen.
2018 was een bijzonder jaar.
18 augustus trouwde zijn dochter en 1 week later schoot hij de vogel eraf…
Hij was enorm verrast, overdonderd en heeft zich in de molen mee laten nemen.
Dochter Rianne en schoondochter Margo waren direct bereid om hofdame te worden en Ank had haar blauwe jurk nog in de kast van het huwelijksfeest.
Het ophalen thuis…, het korps dat de dam opmarcheert…, het is enorm indrukwekkend.
Het erf en het weiland aan de voorzijde bieden ruim voldoende plek aan het korps en belangstellenden om het feest te vieren; “…en dan over vendelt worden dat is een heel bijzondere ervaring!”. Zondagavond werd alles geregeld en dan volgt de maandag, daaraan hebben ze warme herinneringen. Het is zo’n geweldige middag, je kunt ook gewoon een gesprek voeren, dat lukt niet op de zondagavond.
Dat jaar waren er diverse activiteiten voor de koning en deels ook voor de dames. De Hoofdliedendag in Den Bosch, de Stoet der Stoeten in Bergen op Zoom, de viering van de nieuwe klokken in de Dom van Utrecht door het Klokkeluidersgilde, het huwelijksjubileum
van Gijs en Fie Kok. Het huwelijk van zoon Toon (secretaris van het Gilde) met Anne, overvendeld worden als koning, samen met je zoon en schoondochter, “…heel bijzonder…”. En dan nog hun eigen 40 jarige huwelijksfeest! Uiteraard bezoekjes tijdens de oefenavonden aan de vendeliers, tamboers, blazers en schutters en hij heeft ook bingo, sjoelen en kaarten bijgewoond. Zelfs het korpsuitje, georganiseerd door de schutters werd bij huize Van Doorn gevierd met spellen op het weiland en lekker eten. En als kers op de taart was 2019 een teerjaar!
Toon vindt zelf de Hoofdliedendag toch wel één van de allermooiste momenten van zijn koningsjaar. De preek van de pastoor was prachtig.
Na de dienst in de St. Jan in Den Bosch werd er koffie gedronken in het provinciehuis. Aan de voorzijde buiten staat een beeld van varkens met biggetjes, Toon die op dat moment wat varkens aan huis hield, stak een sigaretje op naast dit beeld. De pastoor kwam langs lopen en maakte een foto, verrukt van het middeleeuwse plaatje van kostuum en varkens.
Maar op één ding is menigeen toch enigszins jaloers. Koning Willem-Alexander had besloten in 2019 zijn verjaardag in Amersfoort te vieren en daar mocht het hele gildekorps naar toe, dat was toch wel een bijzondere gebeurtenis voor Toon en Ank; het koningspaar begroet het koningspaar…
Het schild dat Toon liet maken vertoont een grote “zomereik” met eronder een mannetje met een paard aan de hand en een houten stok, daarmee zijn handel in hout en in paarden verbeeldend. Hij heeft nu bijna een jaar om na te denken wat hij gaat doen voor zijn huidige koningschap.
De paardenliefhebberij is van jongs af aan ontstaan, eerst een pony, daarna met “Belgen” bomen slepen en de laatste 15 jaar is hij zeer succesvol met showtuigpaarden in de aangespannen sport. Hij fokt met ze en zo werden 2 weken voor de gildefeesten nog door hem gefokte paarden wereldkampioen.
Toon spreekt de taal van de paardenmensen en hij vindt het leuk te handelen met mensen die dezelfde taal spreken. En zo komen we op zijn andere “hobby”. Toon is dol op spreuken, zowel van anderen (Shakespeare: “Die niet oplet is te laat voor de toekomst”) als zelfbedachte spreuken: “Niet het vele is goed, maar het goede is veel”. Inmiddels heeft hij een 4eboekje met spreuken gemaakt en blijven ze vereeuwigd voor het nageslacht.
De Soester gemeenschap mag dankbaar zijn voor het gilde en koesteren hoe het zeker de laatste jaren verloopt in goede saamhorigheid, zo vreedzaam en harmonieus. Hoewel destijds kritisch over alle veranderingen binnen het gilde (Ank vindt het nog steeds erg veel) constateert hij dat het gilde de zaken goed voor mekaar heeft en dat ze dat vooral zo moeten houden.
Toon en Ank besluiten met: “2018 was voor ons een ontzettend mooi en bijzonder Gildejaar waar wij volop van hebben genoten! En wat ons betreft gaan wij van 2025 ook genieten en een heel mooi jaar maken!”.